Oświadczenie o solidarności z Grecją

| 6 marca 2012

1. Surowe oszczędności dominują obecnie w polityce ekonomicznej zaawansowanego świata kapitalistycznego. W odpowiedzi na globalny kryzys przyspieszony przez spekulacyjny pęd wielkich banków zachodnie klasy panujące zdecydowały o przerzuceniu jego kosztów na barki ludzi pracy i ubogich. Obcinanie wydatków publicznych zahamowało świat w powolnym wzroście. Dało jednak także sposobność do wprowadzenia dalszych neoliberalnych ?reform?, które wcześniej pozwoliły uciec od kontroli rynkom finansowym.

2. Grecja ma nieszczęście bycia głównym polem testowania tej polityki. Eurostrefa właśnie zgodziła się na drugi pakiet ?ratunkowy? dla Grecji. Jest to ratunek głównie dla francuskich i niemieckich banków pożyczających Grecji pieniądze, które teraz jest winna. Stało się to widoczne przez stworzenie rachunku depozytowego, na który wpłacane będą nowe pożyczki, i z którego pobierane będą spłaty na rzecz banków zanim jakiekolwiek pieniądze trafią do Grecji.

3. Zwykli ludzie w Grecji płacą okrutną cenę za ten i poprzedni ratunek banków. Gospodarka skurczyła się w tempie niespotykanym od czasów wielkiego kryzysu w latach 30-tych XX wieku (7% w ubiegłym roku, prawdopodobnie tyle samo w 2012 r.), podczas gdy bezrobocie, bezdomność i liczba samobójstw gwałtownie wzrosły. Coraz więcej jest miejsc wydawania zup dla ubogich, podczas gdy bogaci zapewniają bezpieczeństwo swego bogactwa. Główne greckie partie współpracują we wprowa­- dzaniu nawet okrutniejszych cięć (płaca minimalna obcięta o 22%, dodatkowe emerytury o 15%, a 15 tys. miejsc pracy w urzędach publicznych ma przestać istnieć), gdy trojka Europejskiego Banku Centralnego, Komicji Europejskiej i Międzynarodowego Funduszu Walutowego stale dokręca śrubę.

4. Wprowadzanie surowych osz- czędności wymaga ogromnej erozji demokracji. ?Technokratyczne? rządy zostały narzucone Grecji i Włochom, pojawiły się wezwania ze strony północnoeuropejskich polityków o przesunięcie wyborów mających odbyć się w kwietniu w Grecji, suwerenność ekonomiczna Grecji została faktycznie zawieszona, gdy trojka sprawuje coraz bardziej szczegółową kontrolę ministerstw, a policja od tłumienia zamieszek brutalnie atakuje protestujących i strajkujących. Nie jest to jedynie problem Grecji: w listopadzie okazało się, że niemieccy parla­men- tarzyści otrzymali szczegóły przyszłego irlandzkiego budżetu na długo zanim został on przedłożony pod obrady Dail [parlamentu irlandzkiego].

5. Z Grecji czyni się przykład, by wszędzie osłabić opozycję wobec surowych oszczędności. Jednak jak wskazują na to własne, tajne analizy eurostrefy dotyczące zrównoważonego rozwoju, polityka ta skazana jest na porażkę. Obcinanie wydatków publicznych ogranicza popyt na pracę i usługi, a tym samym powoduje kurczenie się gospodarki i czyni cele spłaty długów trudniejszymi do osiągnięcia. Kraje przeprowadzające surowe oszczędności wykonują pracę Syzyfa, który w klasycznej legendzie pchał kamień w górę, choć wciąż spadał on w dół.

6. Na szczęście Grecja ma najbardziej bojowy ruch pracowniczy w Europie. Surowe oszczędności spotkały się ze strajkiem generalnym za strajkiem generalnym, jak również z serią bardzo bojowych masowych demonstracji. Szeregowi pracownicy naciskają swych liderów związkowych do podejmowania bardziej bojowych akcji. Dwie główne partie są w kryzysie, doświadczając rozłamów i usuwania z własnych szeregów dużych grup parlamentarzystów. W sondażach partie na lewo od socjalliberalnego PASOK uzyskują ok. 40% poparcia. Rodzi się rewolucyjna lewica antykapitalistyczna popierająca narastające walki.

7. Jeśli ten opór stanie się silniejszy i bardziej skoncentrowany, może być się podstawą programu polityki, która zrywa z surowymi oszczędnościami i neoliberalizmem. Polityka ta zawierałaby odmowę spłaty długu i opuszczenie euro strefy nie w celu ratowania greckiego kapitalizmu, ale stworzenia ram dla środków, opartych na nacjonalizacji banków i programie inwestycji publicznych, które nadałyby priorytet miejscom pracy, usługom i standardom życia. Byłaby częścią szerszej walki nie po prostu o obronę demokracji, ale o jej pogłębienie poprzez zdobycie przez pracowników zwiększonej kontroli nad gospodarką. Mogłoby to otworzyć perspektywę demokratycznego planowania socjalistycznego jako alternatywy wobec chaosu i niesprawiedliwości kapitalizmu.

8. Walka greckich pracowników, studentów i ludzi ubogich jest również naszą walką. Jeśli zwyciężą, dużo trudniej będzie gdziekolwiek wprowadzać surowe oszczędności. Jeśli przegrają, wtedy plany faktycznego uczynienia z surowych oszczędności stałego stanu, co zostało przyjęte przez większość państw członkowskich Unii Europejskiej, będą miały łatwiejszą drogę. Zobowiązujemy się do prowadzenia kampanii w solidarności z grecką walką przeciw surowym oszczędnościom. Nie oznacza to po prostu popierania greckiego oporu. Im skuteczniej zwalczamy surowe oszczędności we własnych krajach, tym większą szansę zwycięstwa mają nasi greccy bracia i siostry.

Koordynacja Tendencji

Międzynarodowych Socjalistów

Tłumaczył Filip Ilkowski

 

Oświadczenie zostało podpisane przez następujące organizacje: 

* En Lucha /En Lluita (Państwo Hiszpańskie)

??* Ergatiki Dimokratia (Cypr)

 * International Socialist Organisation (Zimbabwe)

 * International Socialists (Kanada)

 * International Socialists (Pakistan)

 * Internationale Socialisten (Holandia)

* Internationale Socialister/ISU (Dania)

 * Internationella Socialister (Swecja)

 * Keep Left (Republika Południowej Afryki)

 * Linkswende (Austria)

 * Marks21 (Serbia)

 * Młodzi Socjalisci (Polska)

 * Mouvement pour le socialisme/      Bewegung für sozialismus           (Szwajcaria)

 * Pracownicza Demokracja (Polska)

 * Revolutionary Socialist Workers Party (Turcja)

 * Socialist Aotearoa (Nowa Zelandia)

 * Socialist Workers League (Nigeria)

 * Socialist Workers Party (Brytania)

 * Socialist Workers Party (Irlandia)

 * Sosialistiko Ergatiko Komma (Grecja)

 * Solidarity (Australia)

 * Wszyscy Razem (Południowa Korea)

 * Zwrot w Lewo (Tajlandia)

 (Tendencja Międzynarodowych Socjalistów jest nurtem, z którym jest afiliowana Pracownicza Demokracja)

Tags: ,

Category: Gazeta - marzec 2012, Grecja - bunt

Comments are closed.